Smutny Bóg

Gdzie ost i wrzos

Koi mnie jasny głos

Woń pól i głóg

Jesteś tak daleko i tak blisko stąd

Mój los w Twoich ustach, jak kłos

Czyżbyś wołać mnie mógł?

Czy krople mgły

To twoje łzy?

Podobno, czasem bywasz smutny

Jeżeli tak,

Przyjdź tu choć raz

Posłuchaj jak oddycha las

Gdzie ost i mak

Cisza śpiewna, jak ptak

We mgle śpi klon

Jesteś tak daleko i tak blisko stąd

To buk znaczy rozstaje dróg

Czyżbyś drzewem być mógł?