Anne

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

's Morgens vroeg, ik breng het ontbijt naar de kamer

Het is nog donker en jij ligt nog wat te slapen

Je ene been hangt uit het bed, je haren doorelkaar

En ik geef je een zoen op je neusje, maar je wordt het niet gewaar

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Je drinkt je koffie en begint zachtjes wat te praten

Je kan 't niet laten, want toch moet je even gapen

Maar het is zondag, dus hoeven we vandaag toch niets te doen

We duiken terug de lakens in en we vrijen tot het noon

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Je vleit je zachtjes tegen me aan, je hoofdje in m'n zij

En dan weet ik dat je van me houdt en dat maakt me blij

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen

Anne, die momenten zouden eeuwig moeten blijven

Anne